Mahendra Nagar
Blijf op de hoogte en volg Melissa
19 Maart 2014 | Nepal, Mahendranagar
Morgen is het alweer een week geleden dat wij vertrokken en dat verdient wel weer een berichtje.De dag na holi hebben we ons ontbijtje gedaan in een toren van 6 etages hoog. Crossantje eitje aardappels jaja hier kan het. Vervolgens hebben we onze tickets voor de binennlandse vlucht geprint en water ingeslagen. In de middag zijn we op pad gegaan met Madan de hotel eigenaar. Eerst naar het consullaat om te vertellen dat we er zijn. Daar kregen we te horen dta er in kathmandu een CP centre zit voor gehandicapten kinderen. En dat ze het leuk zouden vinden als wij die zouden bezoeken. Uiteraard vonden wij dit een te mooie kans om te laten liggen en zijn we gelijk langs gegaan. Een hartelijke ontvangst en een uitgebreide rondleiding. HEtw as super om te zien hoe goed ze al werkte in dit centrum. Ze hebben ons gevraagd om na Kanchanpur ons onderzoek te brengen en voor hun te kijken naar nieuwe contacten zodat ze kunnen uitbreiden in Kanchanpur. Uiteraard willen wij hieraan bijdragen. Vervolgens zijn we naar de monkey temple gereden. Wat is dit gaaaaaf. Overal Aapjes en dat met een ondergaande zon met uitzicht over zowaar heel kathmandu. Weinig gezegt en vollop genoten. Daara heerlijk avond gegeten, geskypt, backpack gepakt en liggen denken aan wat komen gaat. Gister was het dan zover, op naar het vliegveldje. Klein, oud, vies maar zooo een aparte ervaring haha! 12.15 de lucht in werd 12.15 boarden. Met een busje naar ons vliegtuig waar ong 50 man in ging. Woow ik vond me dit toch spannend. Eenmaal in het vliegtuig werden er snoepjes uitgedeeld en watjes. Achja verschil moet er wezen. De propellors gingen aan de remmen werden flink getest en toen de twijfel bij de piloot weg was gingen we toch maar de lucht in. 1.20 uur duurde de vlucht. En toen de landing. Zooo dat was landen om het rechter wiel, door zwaaiend naar het linker en toen weer flink de rem in het kwadraat trappen. Luister als je nog een whiplash zoekt is dit je kans. Maar we hebben het overleefd en van te voren had ik er veeeel zwaarder over gedacht. Als enige vliegtuigje stonden we daar dan. Klein stukje lopen en toen kwamen we bij een hal waar Ashok ons stond op te wachten. Hij maakten gelijk een foto en ging onze begage halen. Spektakel! 1 grote kar waar alles in lag, waar alle napalezen stonden te dringen met hun bonnetjes om zo gauw mogelijk hun bagage te krijgen. Vervolgens gingen we met de "jeep"naar ons hostel. Ontzettend mooie weg door een hele groene omgeving met hier en daar een huisje, slob of winkel. na 1,5 uur in hostel aangekomen naar de kamer gebracht en met rust gelaten. Kamer ingericht en creatief de klamboe opgehangen. We snapten daarna niet goed wat de bedoeling was. Cora kookt voor ons en Harry helpt ons met alle andere zaken. Ze hebben nepalese namen maar stellen zich zo voor aan de NL omdat ze zo gedoopt zijn door de eerste NL hier. We hadden ons voorgenomen om ze bij hun echte naam te noemen maar helaas blijft deze niet echt hangen. Om 17.30 viel de stroom uit en daar zaten we dan mogen niet van het terrein, geen stroom, geen wifi, geen warme douche en slapen op een tuinkussen. Ja dit wilde we toch zo graag ?dachten we. 20.15 schoot de stroom weer aan en hebben we even snel gedoucht. nog wat gelezen en toen gaan slapen. Vandaag zijn we met harry naar de markt geweest om wat kleding, eten en wasmiddel te halen. We zijn uiteraard weer een bezichtiging en dit zal denk ik niet veranderen. We gaan zo maar is lunchen. Yoghurt uit een zakje.. ik ben benieuwd!
-
19 Maart 2014 - 09:16
Miranda:
Hoi Melis, wat leuk om te lezen hoe het je vergaat!!! Wat een ervaringen hè en wat een andere wereld! Geniet van alle indrukken en laat het maar op je afkomen. Dikke pakkerd. -
19 Maart 2014 - 11:32
Pap:
Hoi Melissa, ik begrijp dat er inmiddels een vervangende router geplaatst is. Skype werkt wel maar de beeld qualiteit duidelijk minder. Belangrijk is dat je met ons kan communiceren. De missie is begonnen. Ben blij te horen dat het enthousiasme over jullie opdracht ook daar leeft. Wat vliegt de tijd. Maak er iets moois van! Dikke kus van ons allen! Xxx -
19 Maart 2014 - 13:32
Ton En Ilonka:
Hee Melissa, geweldig om te lezen dat jullie op de uiteindelijke bestemming zijn aangekomen en dat er goede begeleiding is. Bijzonder om te lezen hoe jullie er zijn gekomen en inderdaad dit is wat jullie willen en gaan ervaren. Op naar de praktijk zal ik maar zeggen. Geniet ervan xxxx -
23 Maart 2014 - 15:23
Open Atelier:
Lieve Melissa,
Bedankt voor je leuke verhaal. We zitten met rode oortjes te luisteren. Wat maak je veel mee. We missen je ontzettend. Dikke kus van Marion, Phillip, Sjoeke, Hetty, Margret, Trijntje en Renske -
24 Maart 2014 - 12:18
Opa:
Okay, Melissa en Clair is jullie cultuurschok nu al een klein beetje aan het weg ebben, of je daar aan gewend raakt dat zie je van zelf wel. het is een prachtig land waar de natuur nog zo is.Wij moesten even lachen met die gids 500 of 5000 ja het is voor hem om het te proberen maar over het algemeen zijn de mensen erg vriendelijk. Jullie zijn in hun ogen een object om wat geld aan te verdienen.Je verslag is heel leuk om te lezen en maakt bij ons weer de herinnering levendig wij waren maar 17 day's dat is eigenlijk te kort en maar een klein stuk van het land gezien.Er was toen ook een beetje heibel politiek gezien en waar wij reden stonden overal gewapende militairen en moest de gids tol betalen echt een beleving.
Gelezen over de binnenlandse vlucht dat doet mij weer terug denken aan Nederlands Nieuw Guinea.
De jaren 1958 zo vergelijk ik Nw Guinea met Nepal. Vligveld dat was daar ook gras of stalen platen alleen bij grootte plaatsen was hier en daar een landingsbaan maar echt altijd te kort dus kleine veldjes waar je op landen moest.wij gaan proberen Skijpe ik moet mij nog even aan melden.Jullie zijn zeker al aan het werken en is dat ook heel anders als hier Ik weet natuurlijk niet wat je nodig hebt voor dat werk wel een paar goede handen. geniet er maar van en leef als een nepallees en ik hoop dat je niet veel last van de muggen heb,slik je pilletje en o'ja hebben jullie ook zout pilletjes voor het transperen.Het wordt tennistijd,mooie dagen toegewenst van Oma Hanny en opa George tot schrijfs doeiiiiiiii. -
24 Maart 2014 - 15:56
Tijmen:
Ha Melissa,
Had al eerder gelezen, maar vandaag pas de tijd om kort te reageren. Zie je zo op Skype. Deze is alleen om even te laten weten dat je "gevonden" bent. Het is in ieder geval goed om te horen dat je (jullie) redelijk snel settelt en een Goes As It Comes mentaliteit lijkt aan te nemen. Daar ga je ver mee komen. -
25 Maart 2014 - 19:39
Marian:
hee Melis,
ik krijg net je waarbenjijnu adres van je moeder, en meteen je stukje gelezen. Alles is bijzonder! veel succes met jullie missie,
groetjes van Marian :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
