You think she could manages to ride motorcycle?!
Door: Mili, Milhessa, Malisia
Blijf op de hoogte en volg Melissa
27 Maart 2014 | Nepal, Mahendranagar
Inmiddels zijn we alweer 2 weken op nepalese bodem en zitten we ruim een week in Kanchanpur. De lunch met yoghurt uit een zakje was goed bevallen. Onze eetgewoontes hier zijn daar in tegen wel wat eentoniger dan in Nederland. We starten de dag met een bakje yoghurt, 1 fruitstuk ( banaantje, appeltje of een sinasappel) dan in de middag eten we 2 witte broodjes met honing of chocopasta of ei. In de avond eten we rijst met groentesoep en curry, noedels met curry of een soort roti met curry. Wel allemaal erg lekker! Maar tot nu toe weinig variatie in de nepalese keuken. Ochtend en middageten verzorgen we zelf, en in de avond wordt er gekookt.
De eerste dagen hier op NNSWA hebben we vooral mogen acclimatiseren. We zijn aan de slag gegaan met onze planning aan te scherpen en hebben deze met het team van NNSWA besproken. Toen alles helder was wisten we dat we zondag onze eerste observatie zouden gaan doen. Tot die tijd konden we nog even de omgeving verkennen en wennen aan het staren van de nepalese bevolking en de achtervolging door nepalesen kindertjes. We zijn tijdens een wandeling bij hun thuis uitgenodigd en nadat we nog zo een 15 andere kinderen hadden opgepikt en ruim 6 km verder waren kwamen we aan bij het huisje aan de rand van het reservaat. We vroegen even of de tijgers ook wel eens hier kwamen waarop vriendelijk gezegt werd: Yes ofcourse, they eat my dog and also some children but only Young children so you don’t have to be afraid. Nou gelukkig dat stelde ons helemaaal gerust haha . Na het bezoek kregen we bananen en bloemen aangeboden. We hebben allebei 1 roosje aangenomen en deze in ons haar gedaan. De terugweg mochten we doen onder luid gezang van de kinderen. Ze zongen voor ons blue eyes.
Zondag gingen we dan eindelijk op pad. Na duidelijk te hebben gemaakt dat ik liever niet zelf rijd ondanks dat ik wel een scooter thuis heb mochten we allebei achterop de scooter/motor, wel zonder helm. We hebben eerst in de chaos gereden en daarna gingen we over de landweggetjes naar het huisje van onze eerste gezin. We waren na de observatie allebei geschokt van de situatie. De moeder was heel zorgzaam maar het kindje wordt behoorlijk achter gehouden voor de rest van het dorp wegens schaamte. Het tweede gezin functioneerde beter, deze gehandicapte jongen ging naar school en werd wel inmiddels geaccepteerd door het dorp. In de Avond even alles verwerkt en geskypt met de ouders.
Maandag hebben we twee gezonde gezinnen geobserveerd. Ook leuk! Maar hier waren we sneller klaar. Bij het eerste gezin werden we uitgedaagd voor een potje snooker, en de uitdaging zijn we aangegaan. Uiteraard bakte wij er nog weinig van maar gezellig was het wel!. Net als bij alle bezoeken sloten we ook deze af met een fotoshoot. Alle mobieltjes werden tevoorschijn getoverd en het poseren was daar. Toen we terug op NNSWA waren moesten we naar Ashok om te vragen of we de volgende dag weer twee drivers konden krijgen. Dit was geregeld.
De volgende dag gingen we op pad met de CBR- werker, deze mensen komen aan huis om therapie en advies te geven. De big suprise was dat ik toch zelf ging rijden. Indra ging wel bij mij achterop en claire ging bij Harish achterop. Toen we de CBR werker ophaalde werd duidelijk dat ook zij op de scooter/motor moest. Sandwich claire was snel gemaakt haha. De thuis observaties waren voor ons erg nuttig omdat we vooral zagen dat de CBR werker gefocused was op therapie. Alle andere taken bleven links liggen en dat is interessant voor ons project BINGO . Na het eerste huis is claire bij mij achterop gegaan en is er een extra scooter geregeld. We hebben heerlijk door de omgeving gecrossed en vanalles gezien, wat is het hier mooi!! Het leek regelmatig op een quad safari op twee wielen maar dat vond ik eigenlijk wel kicken haha. Op de terug weg werden we aangehouden door de politie, rijbewijs controle, laat ik die nou net niet bij me hebben. Ik wist namelijk niet dat ik zelf zou gaan rijden. Nadat hulp van Indra en Harish werd hun duidelijk dat wij voor NNSWA werken en mochten we gelijk door rijden. Masseltje!! En morgen neem ik bij het tweede veld bezoek natuurlijk wel me rijbewijs mee! Een ritje van +- 30KM ik heb er zin in xx
De eerste dagen hier op NNSWA hebben we vooral mogen acclimatiseren. We zijn aan de slag gegaan met onze planning aan te scherpen en hebben deze met het team van NNSWA besproken. Toen alles helder was wisten we dat we zondag onze eerste observatie zouden gaan doen. Tot die tijd konden we nog even de omgeving verkennen en wennen aan het staren van de nepalese bevolking en de achtervolging door nepalesen kindertjes. We zijn tijdens een wandeling bij hun thuis uitgenodigd en nadat we nog zo een 15 andere kinderen hadden opgepikt en ruim 6 km verder waren kwamen we aan bij het huisje aan de rand van het reservaat. We vroegen even of de tijgers ook wel eens hier kwamen waarop vriendelijk gezegt werd: Yes ofcourse, they eat my dog and also some children but only Young children so you don’t have to be afraid. Nou gelukkig dat stelde ons helemaaal gerust haha . Na het bezoek kregen we bananen en bloemen aangeboden. We hebben allebei 1 roosje aangenomen en deze in ons haar gedaan. De terugweg mochten we doen onder luid gezang van de kinderen. Ze zongen voor ons blue eyes.
Zondag gingen we dan eindelijk op pad. Na duidelijk te hebben gemaakt dat ik liever niet zelf rijd ondanks dat ik wel een scooter thuis heb mochten we allebei achterop de scooter/motor, wel zonder helm. We hebben eerst in de chaos gereden en daarna gingen we over de landweggetjes naar het huisje van onze eerste gezin. We waren na de observatie allebei geschokt van de situatie. De moeder was heel zorgzaam maar het kindje wordt behoorlijk achter gehouden voor de rest van het dorp wegens schaamte. Het tweede gezin functioneerde beter, deze gehandicapte jongen ging naar school en werd wel inmiddels geaccepteerd door het dorp. In de Avond even alles verwerkt en geskypt met de ouders.
Maandag hebben we twee gezonde gezinnen geobserveerd. Ook leuk! Maar hier waren we sneller klaar. Bij het eerste gezin werden we uitgedaagd voor een potje snooker, en de uitdaging zijn we aangegaan. Uiteraard bakte wij er nog weinig van maar gezellig was het wel!. Net als bij alle bezoeken sloten we ook deze af met een fotoshoot. Alle mobieltjes werden tevoorschijn getoverd en het poseren was daar. Toen we terug op NNSWA waren moesten we naar Ashok om te vragen of we de volgende dag weer twee drivers konden krijgen. Dit was geregeld.
De volgende dag gingen we op pad met de CBR- werker, deze mensen komen aan huis om therapie en advies te geven. De big suprise was dat ik toch zelf ging rijden. Indra ging wel bij mij achterop en claire ging bij Harish achterop. Toen we de CBR werker ophaalde werd duidelijk dat ook zij op de scooter/motor moest. Sandwich claire was snel gemaakt haha. De thuis observaties waren voor ons erg nuttig omdat we vooral zagen dat de CBR werker gefocused was op therapie. Alle andere taken bleven links liggen en dat is interessant voor ons project BINGO . Na het eerste huis is claire bij mij achterop gegaan en is er een extra scooter geregeld. We hebben heerlijk door de omgeving gecrossed en vanalles gezien, wat is het hier mooi!! Het leek regelmatig op een quad safari op twee wielen maar dat vond ik eigenlijk wel kicken haha. Op de terug weg werden we aangehouden door de politie, rijbewijs controle, laat ik die nou net niet bij me hebben. Ik wist namelijk niet dat ik zelf zou gaan rijden. Nadat hulp van Indra en Harish werd hun duidelijk dat wij voor NNSWA werken en mochten we gelijk door rijden. Masseltje!! En morgen neem ik bij het tweede veld bezoek natuurlijk wel me rijbewijs mee! Een ritje van +- 30KM ik heb er zin in xx
-
27 Maart 2014 - 14:42
Claire:
Yes she can!! ;) -
27 Maart 2014 - 19:07
Ton En Ilonka:
Lieve lieve Melissa en Claire,
Fijn om je tweede week verslag te lezen. De tijd gaat snel en jullie hebben genoeg te doen. Vind dat je leuke verslagen schrijft, kan het allemaal zo voor me zien. Jullie zijn creatief genoeg om het eten daar nieuwe input te geven. Heel veel succes bij de komende week, kijk uit naar het volgende verslag. Dikke knuffel Ton en Ilonka -
28 Maart 2014 - 15:41
Pap:
Melissa super weergegeven! We genieten van jullie verslagen. Wat een geluk dat alles ook via Skype kan. We blijven jullie volgen! You only live once! Make the best of it! Enjoy XXX pap -
29 Maart 2014 - 23:36
Mam:
Hey Melis die Samosas zien er veel lekkerder uit dan die wij hadden gemaakt,haha -
30 Maart 2014 - 14:01
Philipe:
Hallo Melissa,
Bedankt voor je leuke berichten. Ik geniet er iedere week weer van. We hebben nu ook je foto's gezien. Heel erg leuk. Maar weet ook dat ik je heel erg mis. Liefs Philipe [en Renske] -
31 Maart 2014 - 10:27
Miranda:
Hallo Melis, leuk dat je ons zo op de hoogte houdt van al wat jullie meemaken!! Je kan altijd nog schrijver worden, haha. Blijf genieten hoor!! -
02 April 2014 - 09:32
Barry:
Melissa, wat leuk om zo even het 1 en ander te lezen..
Geniet ervan!!
Groetjes vanuit Den Weeligenberg
-
03 April 2014 - 15:53
Andy:
Hoi Melissa,
bijzondere ervaringen heb je al kunnen delen. Vooral ook veel plezier toegewenst.
groet,
Andy -
03 April 2014 - 19:30
Sien:
Hee Melis!
Gaaf verhaal hoor, super tof! Beloofd een prachtige periode in jullie leven te worden!
Geniet ervan!
Liefs! Ook van de afdeling natuurlijk waar we je missen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
